Category KOSMOS

aug 20 2019

Einde van de geschiedenis in 2029 ?

Nog maar 10 jaar en dan is het zover. Dan zal de 340 meter lange asteroide 99942 Apophis, de ‘god van chaos’ , dichterbij komen dan de satellieten die in een geostationaire baan om de Aarde draaien. Een klein rekenfoutje of andere onvoorziene omstandigheid, en de 40.000 kilometer per uur vliegende asteroïde kan op onze planeet inslaan, wat ‘verwoestend voor al het leven’ zal zijn.

Op 3 april 2029 zal de ‘god van chaos’ (of ‘verwoesting’, genoemd naar de gelijknamige Egyptische afgod) de aardbol op ongeveer 30.000 kilometer afstand passeren. De meeste communicatie- en weersatellieten staan op een afstand van ongeveer 35.786 kilometer. Het enorme rotsblok is dan ook ingedeeld in de categorie ‘Potentieel Gevaarlijke Asteroïdes’ (PHA).

De NASA wetenschappers waarschuwen dat de baan van de asteroïde de komende jaren kan veranderen, waardoor een inslag niet geheel ondenkbaar is. Gebeurt dat niet, dan zal Apophis ‘buitengewoon helder’ aan de hemel verschijnen als hij de Aarde passeert. Dat gaat zo snel dat de breedte van de maan in slechts één minuut wordt overbrugd.

Sommige wetenschappers denken dat het zo’n vaart niet zal lopen, en schatten de kans op een ongekende wereldramp in op slechts 1 op de 100.000. De NASA ziet de komst van Apophis in ieder geval als ‘een unieke mogelijkheid voor de wetenschap , onder andere om te leren hoe andere gevaarlijke asteroïden in de toekomst onschadelijk zouden kunnen worden gemaakt.

Nog maar 10 jaar en dan is het zover. Dan zal de 340 meter lange asteroïde 99942 Apophis, de ‘god van chaos’ , dichterbij komen dan de satellieten die in een geostationaire baan om de Aarde draaien. Een klein rekenfoutje of andere onvoorziene omstandigheid, en de 40.000 kilometer per uur vliegende asteroïde kan op onze planeet inslaan, wat ‘verwoestend voor al het leven’ zal zijn.

Op 3 april 2029 zal de ‘god van chaos’ (of ‘verwoesting’, genoemd naar de gelijknamige Egyptische god) de aardbol op ongeveer 30.000 kilometer afstand passeren. De meeste communicatie- en weersatellieten staan op een afstand van ongeveer 35.786 kilometer. Het enorme rotsblok is dan ook ingedeeld in de categorie ‘Potentieel Gevaarlijke Asteroïdes’ (PHA).

NASA wetenschappers waarschuwen dat de baan van de asteroïde de komende jaren kan veranderen, waardoor een inslag niet geheel ondenkbaar is. Gebeurt dat niet, dan zal Apophis ‘buitengewoon helder’ aan de hemel verschijnen als hij de Aarde passeert. Dat gaat zo snel dat de breedte van de maan in slechts één minuut wordt overbrugd.

Sommige wetenschappers denken dat het zo’n vaart niet zal lopen, en schatten de kans op een ongekende wereldramp in op slechts 1 op de 100.000. De NASA ziet de komst van Apophis in ieder geval als ‘een unieke mogelijkheid voor de wetenschap’, onder andere om te leren hoe andere gevaarlijke asteroïden in de toekomst onschadelijk zouden kunnen worden gemaakt.

Boven Atlantische Oceaan en VS dichtste bij de Aarde
Astronoom Davide Farnocchia verklaarde dat ‘deze close encounter met de Aarde de baan van Apophis zal veranderen. Onze modellen laten tevens zien dat de wijze waarop deze asteroïde ronddraait kan veranderen, en er mogelijk veranderingen op het oppervlak zijn, zoals kleine lawines.’

Apophis zal vermoedelijk het eerst zichtbaar zijn op het zuidelijk halfrond, beginnend aan de oostkust van Australië en van daar verder gaand naar het westen, via de Indische Oceaan richting Noord Amerika. Daarbij komt de asteroïde boven de Atlantische Oceaan en in de avond boven de VS het dichtste bij de Aarde. De passage over de Atlantische Oceaan duurt ongeveer een uur, waarna de ‘god van chaos’ weer de ruimte in verdwijnt.

‘Herkansing’ in 2036
Mits er inderdaad niets onverwachts gebeurt, natuurlijk. En anders volgt er mogelijk nog een ‘herkansing’, want als de baan van Apophis inderdaad volgens de berekeningen verandert, dan kan het stuk ruimtepuin in 2036 wel eens recht op de Aarde afvliegen. Bij een eventuele inslag op het land zal alles binnen een straal van 250 kilometer in één klap totaal worden vernietigd.

Komt de asteroïde in zee terecht, dan ontstaat een verwoestende tsunami van 100 meter hoog…..

Astronoom Davide Farnocchia verklaarde dat ‘deze close encounter met de Aarde de baan van Apophis zal veranderen. Onze modellen laten tevens zien dat de wijze waarop deze asteroïde ronddraait kan veranderen, en er mogelijk veranderingen op het oppervlak zijn, zoals kleine lawines.’

Apophis zal vermoedelijk het eerst zichtbaar zijn op het zuidelijk halfrond, beginnend aan de oostkust van Australië en van daar verder gaand naar het westen, via de Indische Oceaan richting Noord Amerika. Daarbij komt de asteroïde boven de Atlantische Oceaan en in de avond boven de VS het dichtste bij de Aarde. De passage over de Atlantische Oceaan duurt ongeveer een uur, waarna de ‘god van chaos’ weer de ruimte in verdwijnt.

Mits er inderdaad niets onverwachts gebeurt, natuurlijk. En anders volgt er mogelijk nog een ‘herkansing’, want als de baan van Apophis inderdaad volgens de berekeningen verandert, dan kan het stuk ruimtepuin in 2036 wel eens recht op de Aarde afvliegen. Bij een eventuele inslag op het land zal alles binnen een straal van 250 kilometer in één klap totaal worden vernietigd.

Komt de asteroïde in zee terecht, dan ontstaat een verwoestende tsunami van 100 meter hoog…..

okt 20 2016

Christaan Huygens de grootste Nederlandse wetenschapper ooit

Christaan Huygens is volgens bekende onderzoekers de grootste Nederlandse wetenschapper ooit. Dat is de uitkomst van een peiling die populair-wetenschappelijk tijdschrift Quest hield onder 23 wetenschappers.

De onderzoekers roemen de natuurkundige, astronoom en uitvinder Huygens als ‘een van de vaders van de moderne fysica en wiskunde, bijna gelijk aan Isaac Newton’.

Microbioloog Antoni van Leeuwenhoek werd als tweede gekozen en natuurkundige Henk Lorentz als derde. In totaal waren vijftien wetenschappers genomineerd. De enige nog levende wetenschapper op de lijst was primatoloog Frans de Waal.

CAF3F148-A035-4A23-9AF5-A9D0D3BF6D1E-6513-000007111A2EDC16

Saturnus

De toponderzoekers kozen voor Huygens omdat hij uiteenlopende wetenschappelijke doorbraken op zijn naam heeft staan. (Zie hieronder) Aan de peiling van Quote deden 23 wetenschappers mee die ooit zijn beloond met de NWO-Spinozapremie, de hoogste wetenschappelijke onderscheiding van Nederland.

De carrière van Christiaan Huygens (1629-1695)

Huygens was op vele wetenschappelijke terreinen actief. Vooral in de natuurkunde heeft Huygens grote verdiensten. Hij formuleerde als eerste correcte wetten voor de elastische botsing en de middelpuntvliedende kracht.

Hij ontwikkelde een theorie voor gepolariseerd licht. Omdat Huygens als eerste wiskundige formules gebruikte in de natuurkunde, wordt hij gezien als de grondlegger van de theoretische natuurkunde.

nieuws4066a

In de sterrenkunde was hij verantwoordelijk voor de verdere ontwikkeling van de telescoop en de ontdekker van Saturnus. Hij kwam als eerste met een verklaring voor de ringen rond de planeet. Hij ontdekte ook de maan Titan bij deze planeet. In de wiskunde was hij een pionier van de kansrekening en een wegbereider van de differentiaal- en integraalrekening.

Huygens was ook de uitvinder van onder meer het slingeruurwerk, het principe van de stoommachine en een buskruitmotor. Vanwege zijn theorieën over buitenaards leven wordt Huygens wel gezien als een van de eerste sciencefiction-auteurs.

sep 5 2012

Een kleine geschiedenis van bijna alles

Een kleine geschiedenis van bijna alles is een populair-wetenschappelijk boek van Bill Bryson (1951), een Amerikaanse schrijver van reisboeken alsmede van boeken over Engelse taal en wetenschappelijke onderwerpen. Het boek werd in 2003 oorspronkelijk in het Engels uitgegeven door Doubleday in Londen met als titel A short history of nearly everything. Het werd later in verschillende talen vertaald.

Het boek beschrijft verschillende aspecten van de wetenschap. Bryson heeft zelf geen wetenschappelijke opleiding en schreef het boek omdat hij ontevreden was met de vaak ontoegankelijke wijze waarin -op zich heel interessante- wetenschap vaak wordt beschreven, waardoor niet-wetenschappers (zoals Bryson zelf) vaak afhaken. Bryson zei over een wetenschappelijk boek dat hij ooit las:

“het leek wel of de auteur van het tekstboek de leuke dingen geheim wilde houden door het in een onbegrijpelijke onleesbare vorm te gieten”

Bryson besteedde dan ook heel wat aandacht aan het schrijven van een boek dat ook voor totale leken toegankelijk is. Hij werkte bij het schrijven samen met verschillende wetenschappers om ervoor te zorgen dat de inhoud wel wetenschappelijk accuraat blijft, hoewel er een aantal foutjes zouden instaan.

‘Hoe kunnen ze weten hoe en wanneer het heelal begon en hoe het was toen het begon? Hoe weten ze wat er zich in een atoom afspeelt? En dan nog de vraag – misschien wel bovenal – hoe kan het dat wetenschappers vaak van alles lijken te weten, maar nog steeds geen aardbeving kunnen voorspellen of ons zelfs maar vertellen of we een paraplu moeten meenemen naar de races van volgende week woensdag?’

In Een kleine geschiedenis van bijna alles onderneemt Bill Bryson zijn meest avontuurlijke reis tot nu toe: die door het leven zelf. Met hetzelfde enthousiasme en dezelfde nieuwsgierigheid als waarmee hij vele landen op de wereld bezocht en beschreef, legt hij nu de geschiedenis van het leven op aarde vast. Al zijn hele leven heeft Bryson zich afgevraagd of het mogelijk was de essentiële onderwerpen van belangrijke wetenschappen als geologie, scheikunde, paleontologie en astronomie, waarin de geheimen van het leven besloten liggen, op een duidelijke en spannende manier op te schrijven. Het resultaat van deze jarenlange obsessie is dit boek, waarin Bryson deze ingewikkelde zaken niet alleen ontsluiert maar ze ook op heldere, spannende en meeslepende wijze beschrijft.

In het boek komen diverse onderwerpen aan bod: van sterrenstelsels, het ontstaan van de aarde tot atomen. Hij besteedt heel wat aandacht aan bekende wetenschappers, zoals Edwin Hubble, Max Planck, Marie Curie, Sir Isaac Newton, Lord Kelvin en Albert Einstein. Hij zoomt daarbij vaak in op de wat excentrieke kanten van de beschreven personen waardoor het boek soms een komisch tintje heeft. Zo beschrijft hij dat mensen die de sociaal minder vaardige Henry Cavendish wilden aanspreken dit niet direct mochten doen omdat dit te bedreigend zou zijn, maar dat ze in zijn buurt hardop in het luchtledige moesten beginnen te praten, zodat hij de keuze had om erop in te gaan of niet.

Het boek werd een bestseller en werd in 2004 bekroond met de Averntis-prijs van de Royal Society Prizes for Science Books. In 2005 kreeg het de Descartesprijs voor wetenschapscommunicatie van de Europese Unie.

Lees een stukje uit dit mooie boek :

http://www.bol.com/nl/p/kleine-geschiedenis-van-bijna-alles-geillustreerde-editie/1001004002602706/#product_images